مهاجم

به نظر منطقی نمی رسد در سال آخر؛

رئیس دولت بجای دفاع از کارنامه خود همچنان در حال حمله به زمین و زمان باشد

... !

مگر آنکه اساسا دست آوردی وجود نداشته باشد که بتوان از آن دفاع کرد

#مهاجم

#سال_چهارم_ریاست_جمهوری

دست آورد دولت یازدهم

یکی از دست آوردهای دولت یازدهم

خودم به عینه این دست آورد رو لمس کردم!

یعنی این دست آورد در دست های خودم بود و ازش عکس گرفتم!

به بهانه افتتاح نمایشگاه دست آورد های دولت یازدهم

+

آزادی مطبوعات در دولت تدبیر و امید

مقامات دولت یازدهم بارها گفته اند:

دولت از هیچ رسانه ای شکایت نکرده!

جهان نیوز با شکایت دولت توقیف شد!

همزمان حسین شریعتمداری با شکایت دولت به دادسرای رسانه احضار شد!

دولت یازدهمی ها، دولت خود را دولت راستگویان می خوانند!!

انحراف. مساله این است!

اگر این ایستادگی نباشد هر اسم و شکلی داشته باشید، نظام سلطه با شما مخالفتی نخواهد داشت.

لطفا عکس را در تلگرام نشر دهید

اگر بخواهیم  نظام اسلامی همچنان «اسلامی و انقلابی» بماند باید حوزه علمیه، «انقلابی» بماند زیرا اگر حوزه علمیه انقلابی نماند، نظام در خطر «انحراف از انقلاب» قرار خواهد گرفت.

لطفا عکس را در تلگرام نشر دهید

اگر بخواهیم  نظام اسلامی همچنان «اسلامی و انقلابی» بماند باید حوزه علمیه، «انقلابی» بماند زیرا اگر حوزه علمیه انقلابی نماند، نظام در خطر «انحراف از انقلاب» قرار خواهد گرفت.

رها کنیم

«رها کنیم... اگر کسی جرمی کرده قوه قضائیه بگیرد محاکمه کند ... هی نگوییم فلانی ...»

جمله بالا قسمتی از سخنان حجت­الاسلام روحانی رئیس جمهور محترم کشورمان در کنفرانس خبری چند روز گذشته است. سخن بالا اگرچه به طور مستقیم بیان نشده اما بخوبی همگان متوجه شدند طعنه­ی رئیس جمهور خطاب به کسانی است که لب به انتقاد گشوده و ناراحتند از عزل و نصب متصلین به فتنه 88. شاید منظور رئیس جمهور محترم این باشدکه آقا رها کنید این بحث­ها را، کم از فتنه 88 کاسبی کنید و رقبای سیاسی خود را با این اتهام از میدان به در کنید. اگر کسی جرمی انجام داده قوه قضائیه بگیرد و محاکمه کند. اگر کسی را نگرفت یعنی او در فتنه 88 دخیل نبوده است. اما توجه به چند ابهام در منظور فرضی حجت­الاسلام روحانی قابل تأمل است:

اول: حقیقت ماجرا در سال 88 را باید خوب درک کرد والا نمی­توان نقدها و دلسوزی­های دلسوزان انقلاب را هضم کرد. حقیقت این بود که حدود 8 سال پیش عده­ای در این کشور فرصت را مناسب دیدند تا با تمام توان بر ساختارهای قانونی کشور که یادگار امام خمینی(ره) بود بتازند و کینه­های خود از این نهادها را عملی کنند، رفته رفته کار جلو رفت و اصل نظام هدف قرار گرفت. حال سوال از حجت­الاسلام روحانی این است که از چنین حادثه مهمی تنها با گذر 5 سال می­توان گذشت؟ آیا افرادی که دیروز نظام اسلامی را به جنایات مختلفی متهم می­کردند و اصل نظام را هدف گرفته بودند امروز تغییر جهت داده­اند و مدافع و دلسوز نظام شده­اند؟

دوم: متاسفانه آقای رئیس جمهور فرموده­اند: "هر کس که توسط قوه قضائیه دستگیر نشده پس، از فتنه 88 پاک است." دو نکته در این باره قابل طرح است: اول آنکه وقتی افراد شاخص و مسئله­­دار که کارهایشان در سال 88 مبرهن و واضح است را قوه قضائیه می­گیرد همان دشمنان دوست نمای آقای رئیس جمهور هوارشان بلند می­شود که آی جلوی آزادی را گرفتند، فلانی را بی جهت دستگیر کردند و چه و چه. حالا شما انتظار دارید در فضایی که این آقایان با روزنامه­های زنجیره­ای و شبکه­های ماهواره­ای ضد انقلاب همسویشان ایجاد می­کنند قوه قضائیه بتواند عدالت را اجرا کند و هر آن کس که در فتنه 88 دست داشته را دستگیر کند، دوم آنکه اصلا دستگیری برای چه؟ وقتی همکاران محترم شما در دولت حتی از آن افرادی که به صورت شفاف در فتنه 88 شرکت داشته­اند، دستگیر شده­اند و پس از آن محاکمه و حتی مجازات نیز شده­اند در پست­های مختلف و حتی در جاهایی کلیدی استفاده می­کنند، البته بدون توجه به استعلام از نهادهای امنیتی دیگر، طرح این بحث مصداق آب در هونگ کوبیدن است.

سوم: خیلی از افرادی که هم اینک برای خود آزادانه فعالیت می­کنند و حتی بعضا مسئولیت دولتی هم می­گیرند، در سال 88 فعالانه به فعالیت پرداخته اما راه را بلد بوده­اند! در حقیقت این افراد به نوعی آتش بیار معرکه بوده­اند بدون اینکه خود بوی دود بگیرند. نام برخی از این آقایان زیر بیانیه­ها و نامه­های بی­ادبانه خطاب به رهبری موجود است. شاید عده­ای بگویند نامه نوشتن که جرم نیست! مسئله همین جاست، ما با مجرم بودن یا نبودن کار نداریم، برای قبول مسئولیت در نظام اسلامی هر عقلی حکم می­کند که شخص ابتدا باید آن نظام را قبول داشته باشد. کسی که در سال 88 بدون آنکه متهم شود با تمام توان و با استفاده از همه ظرفیت­ها تا آنجا که توانسته در ضربه به نظام اهتمام به خرج داده آیا عقلانی است که امروز در سطوح و لایه­های مدیریتی قرار بگیرد؟

و دلایل دیگری که ان شاء الله در صورت نیاز در زمان­های دیگری به آنها خواهیم پرداخت.

در پایان یادمان نرود در سال 88 بر اثر تحریک عده ای چه خون های بی گناهی که بر زمین نریخت، چه آبرویی که ذره ذره با خون دل جمع شده بود از نظام اسلامی نرفت، چه ضررهای عظیم اقتصادی که بر اثر این فتنه بر مردم و نظام تحمیل نشد و چه امیدهایی که دوباره قوت گرفت بر براندازی نظام اسلامی از این شیوه و طریق ...

حقیقت؛ مساله این است

براستی چرا برخی از مستند من روحانی هستم می ترسند؟

در این مستند به چه مواردی اشاره شده؟

توهین به مردم به سبک اعتدال

توهین علنی مشاور رییس جمهور به نیمی از خالقان حماسه سیاسی

 

 

 

اکبر ترکان که این روزها به ابوالمشاغل دولت مشهور است و عده ای اعتقاد دارند، شاید او مشایی این دولت شود در اظهاراتی قابل تامل و در مصاحبه با روزنامه آرمان -متعلق به طرفداران اکبر هاشمی رفسنجانی- گفته:

شما فکر نکنید که یک نفر در مملکت وجود دارد که می‌گوید من قانون را قبول ندارم؛ بلکه این یک جریان مشخص بود که می‌گفتند ما قانون را قبول نداریم. اکنون 49.5 درصد آرا را شامل می‌شوند. این 49.5 آرا کسانی بودند که در مقابل جریانی که مقابل قانون ایستاد سکوت کرد. این 49.5 درصد سکوت کردند و نگفتند که تو بی‌جهت فکر کردی که می‌توانی قانون را قبول نداشته باشی.

براستی علتی اینگونه اظهار نظرها  چیست و آیا این تیپ سخنان دردی از دردهای بی شمار این روزهای مردم را دوا می کند؟ آیا این گونه اظهارنظر ها هم راستا با خط مشی دولت راستگویان است؟ اگر هست که هیچ¹ ! اما اگر نیست، پس چرا اشخاص حاشیه داری همچون اکبر ترکان که سابقه حواشیش در این دولت به مورد مذکور برنمی گردد و موارد دیگری از تشویش اذهان را در همین مدت صد و چندی روزه در کارنامه خود دارد همچنان یکه تاز عرصه رسانه دولت هستند؟

افلا یعقلون؟

 

1 البته این "هیچ" از نوع تاسف است!

کوهنوردی

همه دیدارهای آقای نخست وزیر

دیدار های نخست وزیر عراق با مقامات جمهوری اسلامی ایران

گزارش صد روزه دولت

    به قلم: محمد کاظم انبارلویی - یادداشت روزنامه رسالت - پنج شنبه 7/9/92

دکتر حسن روحانی رئیس جمهور محترم به وعده خود با مردم عمل کرد و گزارش عملکرد یکصد روزه دولت را ارائه داد.

سه تن از مجریان صدا و سیما در این گزارش، رئیس جمهور را یاری کردند. متاسفانه بر خلاف اصول حرفه‌ای خبرنگاری گزارش یکصد روزه را تبدیل به یک گفتگوی خودمانی کردند و آن را از مرتبت «دیالوگ» به «مونولوگ» فرو کاهیدند.

دیروز روزنامه ایران ارگان دولت در تیتر اول خود ازاین گزارش نوشت: «رونمایی از هشت سال نابسامانی و 100 روز تدبیر» به نظر می‌رسد این نگاه به گزارش یکصد روزه یک نگاه افراطی و به دور از انصاف و  عدالت بود. دلایل زیر می‌تواند این نگاه را اصلاح کند؛

1- بدون شک یکی از توفیقات دولت در یکصد روز تصدی مسئولیت  بویژه در دقیقه 90 این ایام موضوع پیروزی دیپلماتیک و گفتگوهای ژنو بود که منجر به یک توافقنامه شد. این  توافقنامه قرار است تحریم‌های جدید را متوقف کند و تحریم‌های قدیم را به تدریج کاهش دهد و حق غنی‌سازی و برخورداری از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای را پاس بدارد. این پیروزی چگونه به دست آمد؟ نماینده دولت در حالی سر میز مذاکرات ژنو نشسته بود که ایران در دولت نهم و دهم  چرخه سوخت را کامل کرد ودیپلمات های ما با غنی‌سازی 5/3 درصد، 5 درصد و نیز 20 درصد بر سر میز مذاکرات نشستند. آقای ظریف در این قمار دیپلماتیک چپش پر بود و با 19 هزار سانتریفیوژ با شش قدرت جهانی سخن می‌گفت، مردم می‌دانند این توانایی در صد روز اخیر پیدا نشده و محصول هشت سال تلاش دولت گذشته بود، آن هم با دادن شهدای هسته‌ای! رئیس سازمان انرژی هسته‌ای دولت گذشته فردی بود که از ترور سرویس‌های موساد و تروریست‌های رژیم اشغالگر قدس جان سالم بدر برده بود. لذا نابسامان نشان دادن عملکرد دولت گذشته و بی‌مهری به آن در پدیداری این پیروزی از انصاف و عدالت بدور است.

2- آقای روحانی فوری‌ترین کار دولت را تامین کالاهای اساسی دانست. برخی از روزنامه‌های دوم خردادی از این گزارش تیتر زدند که تنها سه روز گندم داشتیم! به نظر می‌رسددر این مورد شعور مخاطب نادیده گرفته شده است. تامین کالاهای اساسی برای کشور چیزی نیست که با 4 یا 5روز تدبیر قابل حل باشد. مساعی دولت گذشته در انباشتن انبارها نادیده گرفته شده، طرح این موضوع نیاز به ارائه سند و مدرک دارد. بر فرض هم صحت داشته باشد، ذکر آن جز عقده‌گشایی علیه رئیس دولت گذشته چه فایده‌ای دارد؟

3- آقای روحانی دوباره موضوع خالی بودن خزانه را مطرح کردند. متاسفانه خبرنگاران یا مجریانی که آنجا بودند یک کلمه به نقدهای مشفقانه‌ای که به این سخن در مطبوعات و رسانه‌ها مطرح شده بود، اشاره نکردند. خزانه کشور محل دریافت‌ها و پرداخت‌های دولت است. صفر بودن آن حتی منفی بودن آن دلیل بر خالی بودن آن نیست. حال آنکه رئیس جمهور اذعان دارند وقتی خزانه را تحویل گرفتند. به اصطلاح مانده حساب آن 1280 میلیارد تومان بوده است. آشکارترین دلیل نادرست بودن این ادعا این است که دولت طی هشت ماه گذشته پرداخت‌های خود را سر موعد عمل کرده است. اگر خزانه خالی بود که کارمندان دولت و قضات و نیروهای لشکری و کشوری باید می‌رفتند خانه می‌نشستند تا دولت برود دنبال خزانه پر.

از سوی دیگر رئیس جمهور محترم گله خزانه خالی را دارند، از طرف دیگر در همین گزارش وعده دو بسته کالایی را تا پایان سال، به اقشار کم درآمد می‌دهند. اگر خزانه خالی و دولت با کسری روبه‌روست این دو بسته کالایی را آن هم بدون مصوبه مجلس از کجا می‌خواهند بدهند؟

4- آقای روحانی از یک سو می‌گویند درآمد دولت‌های نهم و دهم بی‌سابقه بوده است. از سوی دیگر از بدهی دولت به بانک‌ها، تامین اجتماعی و تعهدات سخن می‌گویند، بعد عدد و رقمی که از درآمد و بدهی می‌گویند، جای هیچگونه نگرانی باقی نمی‌گذارد اما اعداد و ارقام را طوری می‌گویند که اگر دولت بدهی دارد یک فاجعه است.

همه دولت‌ها بدهی داشته‌اند، بدهی خود را باید تصفیه کنند بخصوص  که رئیس جمهور قبول دارد در آمدها حداقل در بخش نفت طی هشت سال گذشته بی‌سابقه بوده است.

5- رئیس جمهور از موضوع کسری یارانه‌ها در سال جاری گفتند. بدون اینکه برای ادعای خود سندی ارائه دهند. منتقدین در این باره سند ارائه داده‌اند که دولت کسری ندارد. اما نه رئیس جمهور، نه مسئولین  مربوط در این مورد حاضر نشدند توضیح دهند.

منتقدین به طور شفاف گفتند مهم‌ترین منابع حاصل از قانون هدفمندی یارانه‌ها فروش نفت خام در داخل، میعانات گازی و نفتی و گاز طبیعی است جمع جبری این سه قلم براساس صورت‌های مالی شرکت ملی نفت نه تنها پاسخگوی تامین منابع قانونی هدفمندی یارانه‌هاست بلکه مقدار زیادی هم مازاد دارد که دولت باید به عنوان درآمد عمومی به خزانه واریز کند. اما رئیس جمهور همه این نقد ها را نادیده گرفت وپاسخی به آن نداد وحرف خود را در مورد کسری یارانه ها تکرار کرد.

6- رئیس جمهور محترم مطالبی در مورد مهار تورم و کنترل حجم نقدینگی مطرح فرمودند، که در خور تقدیر است. اما مردمی که هر روز برای خرید به بازار می‌روند، می‌توانند در مورد این توفیق دولت در کنترل گرانی، تورم و... داوری کنند.

7- رئیس جمهور، به حق به تلاش‌های دولت در مورد تهیه پیش‌نویس حقوق شهروندی اشاره کردند که شایسته تقدیراست.

اما صدور یک کیفر خواست علیه دولت گذشته در این گزارش بدون آنکه اجازه و حق دفاع به آنها بدهند با رعایت حقوق شهروندی سازگار است؟

8- رئیس دولت در این گزارش تصریح دارد «دنبال آشتی است و می‌خواهد با همه آشتی کند.» این رویکرد خوبی است، باید از آن استقبال کرد و این رویکرد متضمن وحدت ملی، وحدت نخبگان و... است. اما اگر اینطور است چرا دو سوم گزارش عملکرد قهر و کینه‌توزی با دولت گذشته است؟ این با دنبال آشتی بودن نمی‌خواند. نقد دولت گذشته حق است، باید از آن دریغ نکرد اما نقد با گوشه و کنایه، طنز و هجو از سوی رئیس دولت که باید سخن او مقوم وحدت ملی باشد چه معنی دارد؟

9- نقطه قوت این گزارش این بود که آقای رئیس جمهور منشا توفیقات دولت را همیاری و همکاری مردم و هدایت‌های رهبری دانستند. حق هم همین است این نگاه نشانه اعتدال است باید از آن تشکر کرد.

البته لازم بود از منتقدین هم که با نقد مشفقانه او را یاری کردند،با ادای وظیفه پاسخگویی تشکر می‌شد و نیز از مسئولین  دولت گذشته نیز که با سکوت خود فضای سیاسی را آرام نگه داشته‌اند تشکر می‌شد. اگر روزی قرار باشد مسئولین  دولت فعلی و دولت گذشته در یک مناظره تلویزیونی عیار ادعاهای خود را  مستنددر معرض افکار عمومی بگذارند، فضای ابهام برطرف می شود و به سوی شفاف سازی می رویم. این فضا کمک می کند گام های پیشرفت برای کشور را محکم تر برداریم.

بازدید آژانس از مجلس!

حسن روحانی در سال هفتاد و سه

این قدر ما با آژانس همکاری زیادی کردیم که دیگر این اواخر شروع کرده بودند به لوس‌بازی. دیدند که دیگر ما خیلی رفاقت داریم می‌کنیم.

ما می‌ترسیدیم آژانس یک دفعه بگوید مجلس شورای اسلامی را هم می‌خواهیم بازدید کنیم، شنیدیم زیر صندلی‌هایش بمب اتم درست می‌کنند، یعنی کم کم به اینجاها رسیده بود.

با مثلا دیوارهای دانشگاه را هم بد نیست نگاهی بکنیم. می‌خواهم بگویم همکاری ما آنقدر با آن‌ها باز بود و بی‌حد که دیگر به لوس‌بازی آژانس رسیده بود. در عین حال باز هم نمی‌گذارند و از آقای هانس بلیکس می‌پرسند: مطمئن هستید در ایران سلاح‌های اتمی نیست و دنبالش نیستند و ایشان می‌گویند: بله، البته آنجاهایی که ما رفتیم چیزی نبود ولی می‌دانید که ایران کشوری خیلی بزرگی است. خوب، بله ایران کشور بزرگی است ولی چه حرفی است؟

قرار بود این دولت، دولت راستگویان باشد!

آقای روحانی ؛ آیا واقعا خزانه کشور خالی است؟!

  یادداشت به قلم: محمدکاظم انبارلویی
 
آقای روحانی رئیس جمهور محترم در مراسم نمادین آغاز سال تحصیلی در دانشگاه تهران گفته است: "دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرده است که با یک خزانه خالی و انبوهی از بدهکاری رو به روست." خزانه کشور کجاست؟ چگونه پر و چگونه خالی می‌شود؟ کلیددار آن کدام است؟ رابطه آن با بودجه کل کشور به مفهوم دریافت و پرداخت‌های دولت چیست؟

 خزانه (treasury) به دو معناست. الف" جایی که در آن پول یا فلزات گرانبها نگهداری می‌شود. ب" جایی که به عنوان یک سازمان دولتی حساب‌های درآمدی و هزینه‌های دولت را نگهداری می‌کند. که در کشورمان وزارت اقتصاد و دارایی این سازمان را در حدیک اداره کل تحت تکفل دارد. معاونت هزینه و خزانه دار کل در وزارت اقتصاد و دارایی وظایف کلیدی در صیانت از خزانه به عنوان اصلی‌ترین بیت‌المال مسلمین دارد. در وزارت اقتصاد و دارایی یک نمودار سازمانی خزانه‌ به شرح زیر وجود دارد که رابطه آن را با دولت مشخص می‌کند. اداره کل خزانه، اداره کل نظارت بر اجرای بودجه، اداره کل امور ذی‌حسابی‌ها و نظارت مالی، اداره کل امور دولتی و اداره کل اوراق بهادار.

 نحوه نگهداری حساب‌های بودجه‌ای توسط خزانه هم حساب خود را دارد رابطه خزانه با بانک مرکزی هم مشخص است. حساب تمرکز وجوه ،حساب پرداخت وجوه، افتتاح حساب‌های بانکی دولتی، نحوه استفاده از حساب‌های دولتی، منابع مالی خزانه (دریافت‌های دولت) که شامل درآمد عمومی (درآمدهای مالیاتی، کمک‌های اجتماعی، کمک‌های بلاعوض، درآمد حاصل از مالکیت دولت، درآمد حاصل ازخدمات و فروش کالا، درآمد حاصل از جرائم و خسارات و درآمدهای متفرقه) هر کدام با ردیف مشخص و حساب دقیق، روشن است.

وقتی که آقای روحانی که می‌گوید خزانه خالی است این خلاء را لابد طی گزارشی از مدیران فوق گرفته است آیا در صحت این گزارشات اندیشیده است مگر همین چند روز پیش نبود که معاونت مالیاتی وزارت اقتصاد و دارایی طی مصاحبه‌ای مالیات اخذ شده از مودیان را در شش ماهه اول سال بالاتر از پیش‌بینی بودجه اعلام کرد مگر خزانه محل تمرکز وجوه مالیاتی نیست پس حداقل حساب درآمدهای مالیاتی خالی نیست!

همین چند روز پیش بود در جلسه معارفه رئیس صندوق توسعه ملی اعلام شد صندوق را با 54 میلیارد دلار ارز تحویل مسئول جدید دادند. حساب درآمد حاصل از جرائم و خسارات هم بحمدالله هر سال بیش از سال قبل است و خالی نیست. اگر بخواهیم هر یک از حساب‌ها را مرور کنیم وضع همین طور است هیچ حسابی از دریافت‌های دولت خالی نیست.

بیش از یک هزار میلیارد دلار تولید ناخالص ملی کشور است

 یکی از ردیف‌های درآمدی دولت بر حسب تعریف ماده 10 قانون محاسبات سود سهام شرکت‌های دولتی است. بی‌تردید آقای روحانی نمی‌توانند ادعا کنند که همه شرکت‌های دولتی زیان ده هستند و وجهی از بابت سود شرکت‌های دولتی به خزانه واریز نمی‌شود. پس این حساب هم خالی نیست یکی از همین شرکت‌های دولتی شرکت ملی نفت ایران است که سومین شرکت نفتی جهان است، حداقل سود این شرکت باید خزانه را از خالی بودن نجات دهد.

بیش از یک هزار میلیارد دلار تولید ناخالص ملی کشور است، معمولا در کشورهای جهان بیش از20 تا 30 درصد تولید ناخالص ملی، دولت‌ها مالیات کسب می‌کنند. اگر آقای روحانی که مورد حمایت همه جناح‌های کشور هستند 10درصد تولید ناخالص ملی را به عنوان مالیات از مردم بگیرد دیگر نمی‌تواند غم و غصه خالی بودن خزانه را بخورد.

مطابق قانون هدفمندی یارانه‌ها قرار بوده شرکت ملی نفت، نفت خام را زیر پنج درصد فوب خلیج فارس به پخش و پالایش بفروشد و از این طریق پرداخت‌های این قانون شامل پرداخت‌های نقدی و حمایت از تولید و نیز حمایت از خدمات اجتماعی را عملیاتی کند. آقای روحانی همین مبلغ را در خزانه احیا کند نمی‌ تواند مدعی باشد خزانه خالی است. اکنون روزی نزدیک دو میلیون بشکه نفت در داخل تحویل پالایشگاه‌ها می‌شود با قیمتهای جهانی که امروز نفت دارد دولت نمی تواند مشکل پرداخت یارانه‌ها را داشته باشد. اما سئوال این است که آقای زنگنه به تعهدات خود در مورد فروش نفت در داخل و فروش نفت به خارج و نیز تعهدات بودجه‌ای وزارت نفت عمل می‌کند؟ سابقه او در دولت اصلاحات نشان می‌دهد که او در انجام تعهدات کوتاهی‌های زیادی دارد.

 در اصل 45 قانون اساسی یک ردیف نجومی در آمدی تحت عنوان انفال برای درآمدهای دولت پیش‌بینی شده است، باید دید اصلا چنین ردیف درآمدی در بودجه وجود دارد؟ دولت‌های پیشین که از این درآمد چشم‌پوشی کرده‌اند آیا دولت تدبیر و امید برای احیای این ردیف درآمدی نجومی در بودجه سال 93 کاری خواهد کرد؟

طرح این مسائل فقط ارزش یک میتینگ سیاسی دارد

 آقای روحانی خطاب به دانشجویان می‌گوید: "یک صندوق اعلام کرده است که بیش از 50 هزار میلیارد از دولت طلب دارد این فقط یک صندوق است در همان زمان صندوق دیگری نیز اعلام کرده است ما بیش از این از دولت طلب داریم." نام این دو صندوق چیست؟، مطالبات آن کدام است؟ چه مقدار از مطالبات این صندوق مربوط به دولت اصلاحات و سازندگی و چه مقدار مربوط به دولت آقای احمدی‌نژاد است؟ مطالبات دولت از این صندوق‌ها چیست؟ کجا این محاسبات صورت گرفته است؟ چرا اطلاعات کافی در اختیار مخاطب قرار نمی‌گیرد طرح این مسائل فقط ارزش یک میتینگ سیاسی برای ملکوک کردن دولت گذشته و سرپوش نهادن روی ضعف و ناکارآمدی دولت کنونی را دارد.

این قلم به لطف خدا در آینده به بهانه بودجه‌ ریزی و بودجه بندی دولت تدبیر و امید برای سال 93 حرف‌های زیادی دارم که در قالب آن در مورد مطالبات دولت از صندوق‌ها و شرکت‌ها و بانک‌ها و نیز مطالبات متقابل آنها از دولت سخن خواهم گفت!

فقط همین قدر بگویم در پایان جنگ با آن که خزانه کشور خالی بود و درآمد نفت زیر پنج میلیارد دلارهم نبود آبرو داری کردیم، حرفی نزدیم. حالا که دولت صاحب میلیاردها دلار ذخایر طلا در بانک مرکزی است و در صندوق توسعه ملی هم بیش از 50 میلیارد دلار پول نقد دارد و کشور در حالت طبیعی دارد اداره می‌شود و بازارهای ایران و بورس با نشاط‌ترین ایام خود را می‌گذراند. نباید رئیس دولت بدون اطلاع از این همه ظرفیت چیزی را بگوید که با یک حساب سرانگشتی که در مقاله به آن اشاره کردم خالی از واقعیت است.

 قرار بود این دولت، دولت راستگویان باشد.

 اینکه گفته شود خزانه کشور خالی است مفهوم آن این است که خزانه دخلی از باب در آمد عمومی، درآمد دارائی های سرمایه ای و درآمد دارایی های مالی ندارد، پس مملکت در این شش ماه چگونه اداره می شده است! وقتی دخل مملکت صفر است پس مخارج مملکت را در این شش ماه فرشتگان تامین کرده اند؟! در این مدت حتی یک ریال از پرداخت های جاری دولت متوقف نبوده است این پرداخت ها با کدام دریافت ها انجام می شود؟ نمی دانم عهد آقای روحانی با مردم چه شد و این حرفها چه نسبتی با دولت راستگویان دارد. سخن آخر اینکه طبق ماده 37 قانون محاسبات عمومی مسئولیت حصول صحیح و به موقع درآمدها برعهده بالاترین مقام مسئول در وزارتخانه‌هاست. اگر وزرای هفده‌گانه قادر به ایفای چنین مسئولیتی نیستند و صلاحیت حضور در این منصب و مسند را ندارند چرا آقای روحانی با هزار دلیل آنها را به مجلس معرفی کرد. وقتی دخل مملکت صفر است پس مخارج مملکت را در این شش ماه فرشتگان تامین کرده اند؟!

ما از تحرکات دیپلماسی دولت حمایت می کنیم

                 این را هم عرض بکنیم: ما از تحرّک دیپلماسى دولت حمایت میکنیم.

در کنار آمادگى‌هاى همه‌جانبه‌ى ملّت ایران - چه از لحاظ اقتصادى، چه از لحاظ امنیّت داخلى، چه از لحاظ استحکام ساخت درونى نظام اسلامى، چه از لحاظ وحدت ملّى و چه از لحاظ نظامى - به تلاش و تحرّک دیپلماسى هم چه در این قضایاى سفر اخیر و چه غیر از آن، اهمّیّت میدهیم و از آنچه دولت ما انجام میدهد و تلاشهاى دیپلماتیک و تحرّکى که در این زمینه میکنند، حمایت میکنیم.

البتّه برخى از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد، به نظر ما بجا نبود؛ لکن ما به هیئت دیپلماسى ملّت عزیزمان و دولت خدمتگزارمان خوشبین هستیم؛ البتّه به آمریکایى‌ها بدبینیم؛ به آنها هیچ اعتمادى نداریم.

ما دولت ایالات متّحده‌ى آمریکا را دولتى غیرقابل اعتماد میدانیم؛ دولتى خودبرتربین، دولتى غیرمنطقى و عهدشکن، دولتى سخت در پنجه‌ى تصرّف و اقتدار شبکه‌ى صهیونیسم بین‌المللى - که به‌خاطر رعایت خواسته‌ها و منافع نامشروع شبکه‌ى صهیونیستى بین‌المللى مجبورند با رژیم غاصب و جعلى اشغال‌کننده‌ى فلسطین مماشات کنند، در مقابل او نرمش نشان بدهند؛ اسمش را میگذارند منافع آمریکا، در حالى که بکلّى منافع ملّى آمریکا با آنچه امروز اینها در حمایت از [آن‌] رژیم جعلى انجام میدهند، منافات دارد؛ از همه‌ى دنیا دولت ایالات متّحده‌ى آمریکا باج میگیرد و به رژیم جعلى صهیونیستى باج میدهد؛ این حقایق را ما داریم مشاهده میکنیم - به دولت آمریکا اعتمادى نداریم، به مسئولین خودمان اعتماد داریم، خوشبین هستیم، از آنها میخواهیم که با دقّت، با ملاحظه‌ى همه‌ى جوانب گامها را درست بردارند، محکم بردارند، منافع ملّى را یک لحظه به فراموشى نسپرند.

مقام معظم رهبری                                                                 ***۱۳۹۲/۰۷/۱۳

اولین دیدار

بیانات

همکاری و تعامل به سبک اعتدال

او گفت:

نمایندگان با رای عدم اعتماد به نجفی وزیر پیشنهادی آموزش و پرورش و میلی منفرد وزیر پیشنهادی علوم و هم چنین سلطانی فر وزیر پیشنهادی ورزش و جوانان عملا نشان دادند که به محیط های مربوط به جوانان و آموزش آنان حساسیت دارند.

حساسیت های نمایندگان به محیط ها و مسائل اجتماعی به جا است و باید درک شود و مجلس انتظار داشت دولت این دغدغه ها را در انتصاب های جدید درک کند و به آن پاسخ مثبت دهد.

منبع: نماینده

بریزید تو خیابون ها!

عکسی را دیدم که در آن به طنز از زبان عفت مرعشی همسر اکبر هاشمی و مادر مهدی هاشمی و فائزه هاشمی

نوشته بود: اگر وزرا رای نیاوردن بریزید تو خیابون ها

اصل داستان از این قرار است:

در روز انتخابات ریاست جمهوری دهم، هنگامی که عفت مرعشی رای خود را به صندوق انداخت و از حوزه انتخابیه خارج شد

در پاسخ به سوال خبرنگار (حاج خانم توصیتون به هوادارها چیه؟) گفت:

اگه تقلب شد بریزید تو خیابونا!

رای اعتماد به وزرا

اعتدال گرایی؟

نتایج نظر سنجی شبکه اجتماعی افسران، برای مشاهده نظرات کاربران ذیل نظر سنجی، کلیک کنید.

ششمین و هفتمین

رهبری در سال 88 به وزیر پیشنهادی کنونی روحانی چه گفت؟

در بخشی از خاطرات جعفر فرجی قائم مقام ستاد انتخاباتی احمدی نژاد در سال 88 از دیدار اعضای ستادهای انتخاباتی چهارکاندیدای انتخابات سال 88 با رهبر انقلاب که با نام «من مدیر جلسه ام» منتشر شده صحبت های عباس آخوندی عضو ستاد میر حسین موسوی و گزینه فعلی حسن روحانی برای وزارت راه و شهرسازی آمده که خواندن آن کمک بزرگی به مصداق یابی بیانات رهبری می کند:

آقای آخوندی که باجناق آقای ناطق نوری و وزیر مسکن کابینه آقا بوده اند، دستان خود را بالا بردند. داشتند شروع به صحبت می کردند که آقا فرمودند: خودتان را معرفی کنید! احساس کردم بدجوری آقای آخوندی در خودش فرورفت. با تعجب گفتند که آخوندی هستم عضو ستاد موسوی. آقا فرمودند بله مواضعتان را اخیرا در روزنامه ها دیده ام.

اهل دلی می گفت که حکمت این برخورد آقا شاید این بوده که ایشان جناب آقای آخوندی جدید را با مواضع جدیدش نمی شناختند و احتیاج داشتند ایشان خودشان را درست با همین عنوان جدید معرفی کنند.

آقای آخوندی گفتند که آقا بنده در انتخابات سال ۷۶ وقتی آمار آرا تا حدودی مشخص شد نشستم و بیانیه ای را آماده نمودم و به آقای ناطق گفتم انتخابات را به آقای خاتمی تبریک بگوییم. آقا این را می دانیم که در یک جامعه مترقی باید کسی که شکست می خورد شکست را بپذیرد و همچنین می دانیم که هر چقدر آرای این انتخابات که در داخل صندوق ها ریخته شده بازشماری شود تغییری بوجود نمی آید و قبول داریم که مردم این آرا را در صندوق ها ریخته اند. (تا بدینجا آقای آخوندی دو اعتراف بزرگ را انجام داده بود.) اما اعتراض ما به این است که با بداخلاقی کاری نموده اند که مردم به اشتباه افتاده اند. کلیت بحث این بود که چرا احمدی نژاد طوری عرصه را طراحی نمود که رای به موسوی معادل رای به هاشمی شد و افکار عمومی را احمدی نژاد طوری هدایت کرد که گویی هر کس به موسوی را بدهد انگار به هاشمی رای داده است و ... این یعنی تقلب در انتخابات.

این استدلال ها تازه اختراع شده اند!

ابراهیم یزدی، سرکرده گروهک نهضت آزادی در مصاحبه با روزنامه بهار، وابسته به محمد رضا عارف:

آنان که به شخص دیگر رأی دادند و نامزد مورد نظرشان در انتخابات موفق نشده است، نیز باید از رأی اکثریت مردم تبعیت کنند. این خصلت دموکراسی است که در آن اکثریت، البته با حفظ حقوق اقلیت حکومت می‌کنند.

عجب...! سعی کردم در بند زیر به تفسیر سخنان قصار آقای ابراهیم یزدی و البته دیگر همفکرانش بپردازم: (در حقیقت حرف دلشان را نوشتم)

این تیپ استدلالات و الفاظ گویی بعد از خرداد 92 اختراع شد! در سال 88 که این الفاظ اختراع نشده بود! البته شاید در انخابات بعد هم دوباره این الفاظ و استدلال ها کاراییشان را از دست بدهند! خوب اینجوری است دیگر! باید ببینیم فضا کدام سمتی است! نمی شود که کاندید ما رای نیاورد و بعد، از تبعیت از اکثریت سخن گفت! در حقیقت هر وقت کاندید ما رای بیاورد باید از اکثریت تبعیت کرد! هر وقت هم نیاورد باید از اقلیت تبعیت کرد! دو جمله قبل در حقیقت معنای همان تبعیت از اکثزیت است! اما در جمله دوم معنای مورد اشاره در ظاهر "تبعیت از اکثریت" نهفته است.  خوب می دانید که این معانی نسبی است! و معنای صحیح آن در مقایسه با وضعیت ما در انتخابات ها معنی پیدا می کند! مثلا سال 88 این استدلال طور دیگری معنا می شود دیگر!

نمازجمعه

حضور حجت الاسلام حاج شیخ حسن روحانی - رئیس جمهور منتخب - در نماز جمعه این هفته

92/4/21

دکتر روحانی: آمریکا باید عذرخواهی کند

وی در مورد آزادی گروگان ها نیز گفت : امام امت تعیین سرنوشت گروگان ها را بر عهده مجلس شورا گذاشته اند ، آمریکا برای جان گروگان ها ارزش قائل نیست و از طرف دیگر ایده آل هایی برای مردم ما مطرح است که باید شاه برگردد و محاکمه شود و اموال به غارت رفته پس گرفته شود و آمریکا نیز عذرخواهی کند و این یک ایده آل است.
روحانی گفت : تاکنون مسئله گروگان ها به نفع انقلاب بوده است و باید این موضوع فوری حل شود تا به نفع انقلاب نیز پایان یابد .

حاج شیخ حسن روحانی 33 سال پیش - روزنامه اطلاعات ، 9 تیر 1359 ، صفحه 3

روحانی اصلاح طلب یا اصولگرا؟