نه دی

ماییم و نوای بی نوایی؛ بسم الله اگر حریف مایی

نه دی

ماییم و نوای بی نوایی؛ بسم الله اگر حریف مایی

9-Day.Blog.ir

دست نوشته ها، تحلیل ها و نقطه نظرات یک بنده حقیر...
http://drash.blogsky.com

بایگانی
آخرین مطالب
پایگاه مجازی فارسی زبان مقاومت اسلامی لبنان - حزب الله

پایگاه تحلیل های دانشجویی

عموروحاني

۶ مطلب در مهر ۱۳۹۲ ثبت شده است


کاروان خودروهای حفاظتی اکبر هاشمی در سفر به کرمانشاه

این همه ماشین! اون هم با آژیر! یکم غیر طبیعیه!

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ مهر ۹۲ ، ۲۲:۲۴
آقای روحانی ؛ آیا واقعا خزانه کشور خالی است؟!

  یادداشت به قلم: محمدکاظم انبارلویی
 
آقای روحانی رئیس جمهور محترم در مراسم نمادین آغاز سال تحصیلی در دانشگاه تهران گفته است: "دولت در شرایطی کار خود را آغاز کرده است که با یک خزانه خالی و انبوهی از بدهکاری رو به روست." خزانه کشور کجاست؟ چگونه پر و چگونه خالی می‌شود؟ کلیددار آن کدام است؟ رابطه آن با بودجه کل کشور به مفهوم دریافت و پرداخت‌های دولت چیست؟

 خزانه (treasury) به دو معناست. الف" جایی که در آن پول یا فلزات گرانبها نگهداری می‌شود. ب" جایی که به عنوان یک سازمان دولتی حساب‌های درآمدی و هزینه‌های دولت را نگهداری می‌کند. که در کشورمان وزارت اقتصاد و دارایی این سازمان را در حدیک اداره کل تحت تکفل دارد. معاونت هزینه و خزانه دار کل در وزارت اقتصاد و دارایی وظایف کلیدی در صیانت از خزانه به عنوان اصلی‌ترین بیت‌المال مسلمین دارد. در وزارت اقتصاد و دارایی یک نمودار سازمانی خزانه‌ به شرح زیر وجود دارد که رابطه آن را با دولت مشخص می‌کند. اداره کل خزانه، اداره کل نظارت بر اجرای بودجه، اداره کل امور ذی‌حسابی‌ها و نظارت مالی، اداره کل امور دولتی و اداره کل اوراق بهادار.

 نحوه نگهداری حساب‌های بودجه‌ای توسط خزانه هم حساب خود را دارد رابطه خزانه با بانک مرکزی هم مشخص است. حساب تمرکز وجوه ،حساب پرداخت وجوه، افتتاح حساب‌های بانکی دولتی، نحوه استفاده از حساب‌های دولتی، منابع مالی خزانه (دریافت‌های دولت) که شامل درآمد عمومی (درآمدهای مالیاتی، کمک‌های اجتماعی، کمک‌های بلاعوض، درآمد حاصل از مالکیت دولت، درآمد حاصل ازخدمات و فروش کالا، درآمد حاصل از جرائم و خسارات و درآمدهای متفرقه) هر کدام با ردیف مشخص و حساب دقیق، روشن است.

وقتی که آقای روحانی که می‌گوید خزانه خالی است این خلاء را لابد طی گزارشی از مدیران فوق گرفته است آیا در صحت این گزارشات اندیشیده است مگر همین چند روز پیش نبود که معاونت مالیاتی وزارت اقتصاد و دارایی طی مصاحبه‌ای مالیات اخذ شده از مودیان را در شش ماهه اول سال بالاتر از پیش‌بینی بودجه اعلام کرد مگر خزانه محل تمرکز وجوه مالیاتی نیست پس حداقل حساب درآمدهای مالیاتی خالی نیست!

همین چند روز پیش بود در جلسه معارفه رئیس صندوق توسعه ملی اعلام شد صندوق را با 54 میلیارد دلار ارز تحویل مسئول جدید دادند. حساب درآمد حاصل از جرائم و خسارات هم بحمدالله هر سال بیش از سال قبل است و خالی نیست. اگر بخواهیم هر یک از حساب‌ها را مرور کنیم وضع همین طور است هیچ حسابی از دریافت‌های دولت خالی نیست.

بیش از یک هزار میلیارد دلار تولید ناخالص ملی کشور است

 یکی از ردیف‌های درآمدی دولت بر حسب تعریف ماده 10 قانون محاسبات سود سهام شرکت‌های دولتی است. بی‌تردید آقای روحانی نمی‌توانند ادعا کنند که همه شرکت‌های دولتی زیان ده هستند و وجهی از بابت سود شرکت‌های دولتی به خزانه واریز نمی‌شود. پس این حساب هم خالی نیست یکی از همین شرکت‌های دولتی شرکت ملی نفت ایران است که سومین شرکت نفتی جهان است، حداقل سود این شرکت باید خزانه را از خالی بودن نجات دهد.

بیش از یک هزار میلیارد دلار تولید ناخالص ملی کشور است، معمولا در کشورهای جهان بیش از20 تا 30 درصد تولید ناخالص ملی، دولت‌ها مالیات کسب می‌کنند. اگر آقای روحانی که مورد حمایت همه جناح‌های کشور هستند 10درصد تولید ناخالص ملی را به عنوان مالیات از مردم بگیرد دیگر نمی‌تواند غم و غصه خالی بودن خزانه را بخورد.

مطابق قانون هدفمندی یارانه‌ها قرار بوده شرکت ملی نفت، نفت خام را زیر پنج درصد فوب خلیج فارس به پخش و پالایش بفروشد و از این طریق پرداخت‌های این قانون شامل پرداخت‌های نقدی و حمایت از تولید و نیز حمایت از خدمات اجتماعی را عملیاتی کند. آقای روحانی همین مبلغ را در خزانه احیا کند نمی‌ تواند مدعی باشد خزانه خالی است. اکنون روزی نزدیک دو میلیون بشکه نفت در داخل تحویل پالایشگاه‌ها می‌شود با قیمتهای جهانی که امروز نفت دارد دولت نمی تواند مشکل پرداخت یارانه‌ها را داشته باشد. اما سئوال این است که آقای زنگنه به تعهدات خود در مورد فروش نفت در داخل و فروش نفت به خارج و نیز تعهدات بودجه‌ای وزارت نفت عمل می‌کند؟ سابقه او در دولت اصلاحات نشان می‌دهد که او در انجام تعهدات کوتاهی‌های زیادی دارد.

 در اصل 45 قانون اساسی یک ردیف نجومی در آمدی تحت عنوان انفال برای درآمدهای دولت پیش‌بینی شده است، باید دید اصلا چنین ردیف درآمدی در بودجه وجود دارد؟ دولت‌های پیشین که از این درآمد چشم‌پوشی کرده‌اند آیا دولت تدبیر و امید برای احیای این ردیف درآمدی نجومی در بودجه سال 93 کاری خواهد کرد؟

طرح این مسائل فقط ارزش یک میتینگ سیاسی دارد

 آقای روحانی خطاب به دانشجویان می‌گوید: "یک صندوق اعلام کرده است که بیش از 50 هزار میلیارد از دولت طلب دارد این فقط یک صندوق است در همان زمان صندوق دیگری نیز اعلام کرده است ما بیش از این از دولت طلب داریم." نام این دو صندوق چیست؟، مطالبات آن کدام است؟ چه مقدار از مطالبات این صندوق مربوط به دولت اصلاحات و سازندگی و چه مقدار مربوط به دولت آقای احمدی‌نژاد است؟ مطالبات دولت از این صندوق‌ها چیست؟ کجا این محاسبات صورت گرفته است؟ چرا اطلاعات کافی در اختیار مخاطب قرار نمی‌گیرد طرح این مسائل فقط ارزش یک میتینگ سیاسی برای ملکوک کردن دولت گذشته و سرپوش نهادن روی ضعف و ناکارآمدی دولت کنونی را دارد.

این قلم به لطف خدا در آینده به بهانه بودجه‌ ریزی و بودجه بندی دولت تدبیر و امید برای سال 93 حرف‌های زیادی دارم که در قالب آن در مورد مطالبات دولت از صندوق‌ها و شرکت‌ها و بانک‌ها و نیز مطالبات متقابل آنها از دولت سخن خواهم گفت!

فقط همین قدر بگویم در پایان جنگ با آن که خزانه کشور خالی بود و درآمد نفت زیر پنج میلیارد دلارهم نبود آبرو داری کردیم، حرفی نزدیم. حالا که دولت صاحب میلیاردها دلار ذخایر طلا در بانک مرکزی است و در صندوق توسعه ملی هم بیش از 50 میلیارد دلار پول نقد دارد و کشور در حالت طبیعی دارد اداره می‌شود و بازارهای ایران و بورس با نشاط‌ترین ایام خود را می‌گذراند. نباید رئیس دولت بدون اطلاع از این همه ظرفیت چیزی را بگوید که با یک حساب سرانگشتی که در مقاله به آن اشاره کردم خالی از واقعیت است.

 قرار بود این دولت، دولت راستگویان باشد.

 اینکه گفته شود خزانه کشور خالی است مفهوم آن این است که خزانه دخلی از باب در آمد عمومی، درآمد دارائی های سرمایه ای و درآمد دارایی های مالی ندارد، پس مملکت در این شش ماه چگونه اداره می شده است! وقتی دخل مملکت صفر است پس مخارج مملکت را در این شش ماه فرشتگان تامین کرده اند؟! در این مدت حتی یک ریال از پرداخت های جاری دولت متوقف نبوده است این پرداخت ها با کدام دریافت ها انجام می شود؟ نمی دانم عهد آقای روحانی با مردم چه شد و این حرفها چه نسبتی با دولت راستگویان دارد. سخن آخر اینکه طبق ماده 37 قانون محاسبات عمومی مسئولیت حصول صحیح و به موقع درآمدها برعهده بالاترین مقام مسئول در وزارتخانه‌هاست. اگر وزرای هفده‌گانه قادر به ایفای چنین مسئولیتی نیستند و صلاحیت حضور در این منصب و مسند را ندارند چرا آقای روحانی با هزار دلیل آنها را به مجلس معرفی کرد. وقتی دخل مملکت صفر است پس مخارج مملکت را در این شش ماه فرشتگان تامین کرده اند؟!
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ مهر ۹۲ ، ۱۶:۲۵

چند روز پیش بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی افاضاتی راجع به ایران داشت که موجبات خنده ما و بقیه بروبچ را فراهم کرد

او در دو قسمت جدا گانه گفت:


"من فکر می‌کنم اگر مردم ایران آزاد بودند، شلوار جین می پوشیدند، به موسیقی غربی گوش می‌دادند."


در جای دیگری هم گفت:


"من خودم جان دادن ندا آقاسلطان را روی پیاده رو دیدم. دیدم چگونه در خون خود غلطید."


از دوستان عزیر بخاطر جمله پایین عذرخواهی می کنم اما چه کنم که از لغت در جای مناسبش استفاده کردم

البته در جمله پایین به الاغ توهین شده و رسما از همه الاغ های کشور معذرت می خوام


خطاب به نتانیاهو:


آخه الاغ! یکم فک کن! فقط یکم! فکر هم نکردی حداقل خوب نگاه کن!

ندا آقاسلطان شلوارش لی بود! کسی هم که کنارش بود معلم موسیقیش بود!


خوب وقتی طرف نمی فهمه نمی شه کاریش کرد!


البته جناب پروفسور نتانیاهو افاضات دیگری هم داشته:


روحانی نماینده مردم ایران نیست. او نماینده اراده‌ای برای تغییر است اما این اراده در یک انتخابات آزاد ابراز نشد.


آخه اونوقت می گن صاحب وبلاگ آدم بی ادبیه! چی خطابت کنم! مهندس جان!

اگه روحانی در یک انتخابات آزاد انتخاب نشده، پس چه جوری فهمیدی "نماینده اراده‌ای برای تغییر" هستش!

از انتخابات غیر آزادی که در ایران برگزار شد متوجه شدی؟!


نه آقا جون! مشکل از بنیامین جون نیست! مشکل از ماست! البته از ما هم نیست، از یه سری از رفقاست!

گویا بنیامین جون رو بعضی ها خیلی جدی گرفتن!

آخه بنیامین جون پنج سالشه و البته نقاشی کشیدن هم بلده!



تیتر مطلب، از کلیپ تنظ دکتر سلام اثری از خبرگزاری دانشجو برداشت شده است

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ مهر ۹۲ ، ۱۸:۰۶

  علی اکبر ولایتی در مناظره آخر تلویزیونی در مورد مسئله هسته ای و انتقاد از عملکرد جلیلی اینگونه گفت:

«در آخرین صحبتی که آقای جلیلی در آلماتی داشتند، پیشنهاداتی شد که براساس آن می‌شد جلو برویم و آن پیشنهادات را ایشان نپذیرفتند. ۱+۵ گفتند که شما اگر غنی‌سازی ۲۰ درصد را متوقف کنید و حرکت فوردو را قدری کند کنید، ما این سه تحریم را از روی شما برمی‌داریم. معلوم است که هرکاری قرار است انجام بشود، قدم به قدم است. در پاسخ آنها گفته شد ما فلان کار را می‌کنیم شما کل تحریم‌ها را بردارید.»

 

جلیلی  سعید جلیلی نیز در پاسخ  ولایتی گفت:

«همین نکته‌ای که آخر اشاره کردید، خیلی خوب است. اگر اطلاعات دیگرتان هم مثل این اخبار باشد که واویلاست، چون کاملا غلط است. نوار گفت‌وگوهای آلماتی موجود است پیاده شده و خدمت آقا تقدیم شده است و اتفاقا همین گزارشی که شما براین مبنا نوشته‌اید را نوشتند از کجا می‌گوید و این خلاف است.»


  مقام معظم رهبری چندی بعد از انتخابات نسبت به این مسائل مطرح شده فرمودند:

«مسئله‌ى اینها این است که نمی­خواهند موضوع هسته‌اى ایران حل شود. اگر لجبازى آنها نبود، موضوع هسته‌اى براحتى حل می­شد. بارها تا لحظه‌ى حل پیش رفتیم، امضاء کردند، آژانس هسته‌اى امضاء کرد؛ قبول کرد که این اشکالاتى که وجود داشته، برطرف شده - اینها موجود است، اینها سند است؛ اینها که قابل انکار نیست - خب باید قضیه تمام میشد، پرونده‌ى هسته‌اى کشور باید پایان پیدا می­کرد. آمریکائى‌ها بلافاصله یک چیز جدید را مطرح کردند، آوردند وسط. نمی­خواهند قضیه تمام شود. نمونه‌هاى متعددى را ما در این زمینه داریم. حل مسئله‌ى هسته‌اى جمهورى اسلامى، به حسب طبیعت خود، از جمله‌ى کارهاى سهل و آسان و روان است؛ اما وقتى طرف مقابل مایل نیست این قضیه حل شود، خب بله همین جور می­شود که ملاحظه می­کنید. بنابراین این را باید توجه داشته باشند؛ جمهورى اسلامى در قضیه‌ى هسته‌اى، هم قانونى عمل کرده است، هم شفاف عمل کرده است، هم از لحاظ استدلالى، منطقى عمل کرده است؛ منتها این یک نقطه‌اى است که براى فشار بر جمهورى اسلامى این را مناسب دانسته‌اند. اگر این هم نباشد، یک قضیه‌ى دیگرى را براى فشار مطرح میکنند. هدف، تهدید است؛ هدف، فشار است؛ هدف، خسته کردن است. خودشان گفتند: هدف، تغییر دادن نظام سیاسى و سازوکار سیاسى است. البته در حرفهاى خصوصى که می­زنند، یا گاهى نامه که می­نویسند، می­گویند نه، ما نمی­خواهیم نظام را تغییر دهیم؛ لیکن در گوشه و کنار حرفهایشان، در اظهاراتشان، در عملکردشان، این مسئله کاملاً روشن است.»

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ مهر ۹۲ ، ۱۹:۴۹

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ مهر ۹۲ ، ۱۴:۵۸


                 این را هم عرض بکنیم: ما از تحرّک دیپلماسى دولت حمایت میکنیم.

در کنار آمادگىهاى همهجانبهى ملّت ایران - چه از لحاظ اقتصادى، چه از لحاظ امنیّت داخلى، چه از لحاظ استحکام ساخت درونى نظام اسلامى، چه از لحاظ وحدت ملّى و چه از لحاظ نظامى - به تلاش و تحرّک دیپلماسى هم چه در این قضایاى سفر اخیر و چه غیر از آن، اهمّیّت میدهیم و از آنچه دولت ما انجام میدهد و تلاشهاى دیپلماتیک و تحرّکى که در این زمینه میکنند، حمایت میکنیم.

البتّه برخى از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد، به نظر ما بجا نبود؛ لکن ما به هیئت دیپلماسى ملّت عزیزمان و دولت خدمتگزارمان خوشبین هستیم؛ البتّه به آمریکایىها بدبینیم؛ به آنها هیچ اعتمادى نداریم.

ما دولت ایالات متّحدهى آمریکا را دولتى غیرقابل اعتماد میدانیم؛ دولتى خودبرتربین، دولتى غیرمنطقى و عهدشکن، دولتى سخت در پنجهى تصرّف و اقتدار شبکهى صهیونیسم بینالمللى - که بهخاطر رعایت خواستهها و منافع نامشروع شبکهى صهیونیستى بینالمللى مجبورند با رژیم غاصب و جعلى اشغالکنندهى فلسطین مماشات کنند، در مقابل او نرمش نشان بدهند؛ اسمش را میگذارند منافع آمریکا، در حالى که بکلّى منافع ملّى آمریکا با آنچه امروز اینها در حمایت از [آن] رژیم جعلى انجام میدهند، منافات دارد؛ از همهى دنیا دولت ایالات متّحدهى آمریکا باج میگیرد و به رژیم جعلى صهیونیستى باج میدهد؛ این حقایق را ما داریم مشاهده میکنیم - به دولت آمریکا اعتمادى نداریم، به مسئولین خودمان اعتماد داریم، خوشبین هستیم، از آنها میخواهیم که با دقّت، با ملاحظهى همهى جوانب گامها را درست بردارند، محکم بردارند، منافع ملّى را یک لحظه به فراموشى نسپرند.


مقام معظم رهبری                                                                 ***۱۳۹۲/۰۷/۱۳


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۴ مهر ۹۲ ، ۱۰:۴۶